Nu we de uitwedstrijd tegen Volendam voor de deur hebben staan, die we helaas via een buscombi moeten bezoeken, denk ik terug aan al de jaren waarin de crew van de Eretribune vak A thuis maar ook uitwedstrijden van FC Den Bosch heeft bezocht.
Hoe de uitwedstrijden bezocht konden worden, daarin is in de loop der jaren veel veranderd, hier hebben we het dan ook vaak over op de tribune.
Mijn eerste uitwedstrijd was samen met mijn oom tegen WII. We gingen eerst pannenkoeken eten, jaja jullie natuurlijk direct jaloers! En reden daarna naar Tilburg waar hij via zijn werk kaartjes had geregeld voor de Hoofdtribune. Fanatiek als ik was als 8 jarig menneke ging ik helemaal uit mijn dak toen FC scoorde, dat was in die tijd geen probleem en kon gewoon.
Jaren later gingen we zelf voor het eerst zonder begeleiding van ouders of andere familie mee naar een uitwedstrijd van FC, dit was met de toenmalige supportersclub, waar we het buskaartje bij iemand thuis op de Muntel moesten gaan kopen om met de bus mee te gaan vanaf Cafe de Kup op de hoek Noremborghstraat/Citadellaan. Diverse uitwedstrijden hebben we zo toen bezocht en iedere keer vonden we dit als jonge tieners avontuurlijk om met de grote mannen mee op reis te gaan om ons clubke aan te moedigen.
Het echt bezoeken van uitwedstrijden begon voor ons in de 80’er jaren. FC begon op stoom te raken en in zijn slipstream volgden vele jonge supporters. Waar we eerst op M zaten verhuisden we later naar de staantribune van vak H, daarna vak P om later weer op M te eindigen. Uitwedstrijden bezoeken kon altijd en overal. Je kocht met 6 man een groepskaart voor de trein en daarmee ging je het hele land door en niets of niemand die ons tegen hield. Zo waren we op een dag heel vroeg naar Eindhoven gereisd voor een uitwedstrijd tegen PSV. Met ons groepje en een paar andere supporters werden we al snel als FC supporters herkend op het station van Eindhoven en apart genomen door de politie. “Nou mannen, jullie zijn er wel erg vroeg bij, we leveren jullie maar al af bij het stadion om geen problemen te krijgen”. Rustig werden we met een man of 10 een ME bus in geloodst die ons eerst op ons verzoek een mooie toeristische rondleiding gaf, alvorens we afgeleverd werden bij het uitvak van het PSV stadion. Daar stonden 2 agenten die ons naar de poort van het uitvak brachten. Omdat het pas in de ochtend was waren we hier niet echt blij mee, de 2 dienstdoende agenten ook niet, deze waren meer weg dan bij het vak dus konden we op een gegeven moment gewoon op ons gemak wegwandelen en hebben de rest van de dag, natuurlijk zonder wanklank…., in de binnenstad van Eindhoven doorgebracht. Als ik er nu over nadenk, hoe verzin je het…..
In die tijd was er dus niet echt een streng politie beleid hoe om te gaan met voetbalsupporters. De jaren verstreken en er kwam meer en meer supportersgeweld . Daarom werden er vaker speciale supporters treinen ingezet waardoor er geen losse groepjes meer naar de uitwedstrijd reisden maar de hele supportersgroep per speciale trein naar de uitwedstrijd ging. De uitwedstrijden naar o.a. FC Utrecht, PSV, NAC waren alleen al geweldig vanwege de grote aantallen FC supporters die mee gingen. In het begin was dit nog leuk, later steeds minder omdat er veel gebeurde en de politie hier steeds harder op reageerde.
Hierdoor raakten wij uitgekeken op de trein en het nieuwe uitwedstrijden transportmiddel werd gebruikt: Den auto!! De Crew was al van school en de meeste kochten van hun eerste spaarcenten een autootje waarmee meninge uitwedstrijd werd bezocht. We verkeerden in de gelukkige positie dat we allemaal werkten en mooi verdienden en geen verdere verplichtingen hadden waardoor we zelfs zo gek waren dat we lid werden van de “Vrienden van FC Den Bosch”. Voordeel voor ons was de gratis koffie bij de thuiswedstrijden maar vooral dat we gemakkelijk aan kaartjes konden komen voor uitwedstrijden. Als de andere FC supporters in hun uitvak zaten waren wij lekker nog een pilsje aan het pakken in de business room. Op deze manier hebben we vele stadions op een heel andere manier gezien.
Wat daarna volgde was een tijd waar we door opgroeiende kinderen en andere tijd rovende bezigheden niet meer zo vaak mee uitgingen tot weer een paar jaar geleden. De Crew was weer klaar om weer lekker uitwedstrijden te bezoeken van FC. Nou, lekker is niet het juiste woord. Nee? nee!, waarom niet? Omdat je tegenwoordig als voetbalsupporter die een uitwedstrijd bezoekt behandeld wordt als, tja, ik kan het niet anders omschrijven, een crimineel.
Hoe komt dit dan? Verschillende redenen, er zijn heel veel zich supporters noemende figuren die het er naar gemaakt hebben, maar ook het doorslaan van de lokale driehoeken en politici die zich willen profileren ten koste van de voetballerij zijn hier debet aan. Het is dat we gek van FC zijn, anders zouden we het niet doen. Nee, zelf zomaar naar een uitwedstrijd gaan is als supporter, van FC, haast onmogelijk. Ik probeerde het laatst nog aan een collega uit te leggen en die vroeg of ik gek ben om als 40 plusser dit nog te doen:
Je koopt op vertoon van je seizoenkaart met uitreis regelement een omwisselkaart. Op deze omwisselkaart staat je naam en kaartnummer en is strikt persoonlijk. Deze moet je tezamen met een identiteitsbewijs meenemen naar het stadion waar je je op een bepaald tijdstip moet melden. Zoals we gewend zijn bij FC wordt er vaak van Opening A naar deur B gewezen waardoor je met 100 man staat te duwen voor een poortje waar je uiteindelijk niet door moet. Wij ouwe lullen hebben wat meer geduld en wachten altijd mooi af tot de meeste supporters door poortje 3 zijn, dan word je grondig gefouilleerd en mag je naar de klaarstaande bus waar je de omwisselkaart en je seizoenkaart moet inleveren. Als uiteindelijk iedereen zit gaat ut busje rijden. Tijdens de reis krijg je de kaart om het stadion binnen te komen. Soms is het in de bus leuk, soms niet, want jongens wat voor figuren lopen er hier op deze wereld rond…… Eenmaal bij het stadion aangekomen word je fijn onder begeleiding van mensen die hun hondjes uit aan het laten zijn naar het uitvak gebracht alwaar je vaak weer wordt gefouilleerd. Dan volgt waar we voor zijn gekomen de wedstrijd van FC! Daar doen we het voor. Natuurlijk winnen we en als de wedstrijd is afgelopen worden we door die zelfde hondenliefhebbers vriendelijk naar de bus geleid om in een werkelijk prachtige orgie van blauwe zwaailichten zo snel maar dan ook snel mogelijk de bezoekende stad uit te worden gebonjourd. In de bus op de terugweg krijg je je seizoenkaart weer terug en als je lief bent geweest is er zelfs af en toe de mogelijkheid om dan een blikje bier te kopen. Omdat een bus niet zo hard kan rijden kan een uitwedstrijdje je als het tegen zit je heel wat tijd, geld en als we verloren hebben, frustratie kosten. Zeker als je weet dat het nog bijna nog gemakkelijker is om en uit Nieuw vossenveld te komen dan hetgene wat je net gedaan hebt.
De Crew zou graag meer uitwedstrijden bezoeken want er is niets mooiers om met een groep fanatieke medesupporters je clubke aan te moedigen maar we hebben er op deze manier helaas niet altijd zin in.
Daarom kan ik nu we op vele manieren van uitwedstrijden hebben bezocht uiteindelijk maar een ding concluderen:
Met een hapje en een drankje de dag beginnen om daarna in een vreemde stad je club aanmoedigen ben ik als uitsupporter begonnen, wat zou het mooi zijn als ik daar nu weer mee verder zou kunnen gaan! Maar we moeten ons zelf niet voor de gek houden, dit zal helaas in de nabije toekomst zeker (nog) niet mogelijk zijn. Dus dan maar af en toe met ut buske mee!
