We hebben het al eerder gezegd, ut moet niet gekker worden bij den FC, maar nu gebeurt het toch echt! Ik kan het echt af en toe niet meer begrijpen hoe het gaat bij ons Clubke. Van nederlaag op nederlaag zijn we nu weer in de winning mood.
Na Telstar-FCDB 1-3, FCDB-VVV 1-0, De Graafschap-FCDB 3-5, FCDB-Emmen 2-0, FCDB-Jong FC Twente 1-0, Fortuna-FCDB 3-3, FCDB-W II 5-1, Excelsior-FCDB 0-3 gaan we nu naar de laatste wedstrijd tegen Sparta Rotterdam in de 3e periode van het seizoen 2013-2014.
Door de aanhoudende successen is de hele stad helemaal in de ban van FC. De halve seizoenkaarten vliegen als warme broodjes over de toonbank en de Vliert is voor de rest van het seizoen een kolkende orkaan met iedere wedstrijd 8.500 doldwaze supporters. De belangstelling is zelfs zo groot dat de nieuwe broeksponsor die ons nu gevat heeft, Heinekus, in de grachten extra tribunes heeft laten maken van bierkratjes waardoor enkele honderden extra supporters in het stadion de wedstrijden kunnen bijwonen.
Dat is ook nodig, want vandaag 14 februari 2014 is het zover, FCDB kan vanavond om 20.00 uur tegen Sparta Rotterdam de 3e periode winnen. Om de spelers te motiveren hebben de supportersclub en Den Bosch FC samen een corteo georganiseerd. De lokale driehoek van ‘s-Hertogenbosch is direct enthousiast, wat een geweldig idee om de stad en club te promoten! Startpunt is het stationsplein waar de corteo om 19:00 zal vertrekken. Natuurlijk is de crew van Eretribune vak A ook present. Op het moment dat de Crew aankomt staat het hele stationsplein al vol met supporters, lachend kijk ik Diego aan, vroeger kwamen we hier ook vaak voor de wedstrijd hè, maar dan niet voor een corteo maar om de supporters van de tegenpartij te verwelkomen.
Ondertussen gaat de corteo van start, Gekke Jan staat als uit de dood opgestaan te trommelen en Joop den Blauwe heeft zijn oude trommel uit zijn museum gehaald om de sfeer nog verder te verhogen. Op de Stationsweg staat Bakker Jan de Groot Bossche Bollen aan iedereen uit te delen “Ga ervoor mannen en laat het je goed smaken”. We lopen luid zingend de Visstraat in waar Kees Kroket zijn nieuwe FCDB kroketten uitdeelt, dan de Hooge Steenweg op die helemaal gevuld is met blauw wit rook, door het dichte rook gordijn gaan we verder naar de markt waar we op het stadhuisbordes worden toegezwaaid door een zichtbaar geëmotioneerde burgemeester Rombouts. “Mannen, wat ben ik trots op jullie, ik plak er nog 2 extra ambtstermijnen bij, ik wil dit niet missen”. Na het lekkere glas bier te hebben aangepakt die ons door de Blauwe Druif wordt aangeboden loop ik hard zingend met de Spelverdeler van de Crew richting de Kerkstraat naar de St. Jan. De hele corteo loopt dwars door de kerk alwaar we toegezongen worden door het Bossche Opera koor die voor de gelegenheid geheel in het blauw wit is gekleed. Ons gezamenlijk gezang galmt door de gewelven van de kerk terwijl we als we onze Bossche Kathedraal uitlopen richting de Hinthamerstraat gezegend worden door Plebaan Patrick Kuis.
We gaan verder, verder door de stad en lopen over de brug naar het Hinthamereinde waar de corteo stil komt te staan, de trommels klinken als kanon schoten in de nauwe straat en het bengaals vuurwerk en het opzwellende gezang van de supporters voelen als een godheid verering uit de oudheid. Wat is het toch geweldig om supporter te zijn van FCDB denk ik als ik alles zo in me op neem. Na een tijdje kijk ik waarom we stil staan en zie een voertuig stilstaan op de in aanbouw zijnde Bartenbrug, het is Hein, onze beroemde supporter in zijn rolstoel. Hein heeft zo veel bier en vlaggen meegenomen op zijn rolstoel dat deze midden op de Bartenbrug is stil komen te staan en de hele corteo ophoudt. Op het moment dat ik naar voren wil lopen om Hein te helpen zie ik 4 breed geschouderde mannen vol met tatoeages met 2 ijzeren staven naar Hein lopen. “Hé mannen, Hein is zo weg hoor” zeg ik terwijl de grootste en lelijkste zich langzaam naar me omdraait. “Natuurlijk meneer” zegt hij, “daar gaan wij voor zorgen” en steken de ijzeren staven door de wielen van Hein zijn rolstoel, tillen hem op en dragen hem verder. Hein torent hoog boven de supporters uit als een keizer boven zijn onderdanen. “Ik hoef niet meer te rijden, ik vlieg” schreeuwt Hein het uit, “Volg mij naar het Stadion!” .
Lopende door de prachtig gerenoveerde Bartjes wijk en Graafseweg waar aan alle huizen blauw witte vlaggen hangen praat ik met de Criticus over de komende wedstrijd “Ik ben zenuwachtig, kan niet wachten ” zegt ie terwijl ie weer een zakje Pinda’s opeet. Lachend komen we dichterbij de Vliert. De machtige lichtmasten torenen hoog boven het stadion uit en zijn het baken van waar we naar toe willen, ons stadion de Vliert. Vlak voor de rotonde van het stadion wacht ons nog een verrassing, rijen ME bussen staan aan beide kanten van de rotonde geparkeerd. Zenuwachtig lopen ME’ers van hun bussen naar de rotonde en terug. Ze willen namelijk niet dat de kramen met chocolade melk en roze koeken leeg komen te staan. “Pak een bakkie en een koek jongens, het is koud” zegt een vriendelijke ME ‘er tegen de fans terwijl hij mij een kusje en een aai over mijn kale bol geeft.
Nu word ik pas echt zenuwachtig, we lopen de oude trappen af en komen op het parkeerterrein waar de corteo ophoudt, alle supporters lopen naar hun eigen vak. Ook wij lopen naar de Eretribune waar de Stewards ons al lachend staan op te wachten “En mannen, hoe was de corteo ? Fijn dat jullie er op tijd zijn, welkom!” Nog snel effe naar de als vanouds naar viooltjes ruikende toiletten gaan om het laatste restje spanning eruit te persen. Als ik in de gracht kom zie ik dat de grachten vol staan met de Heinekus noodtribunes en de Vliert zit al zo goed als vol. Alle bekenden groetende zie ik dat mijn stoeltje weer netjes schoon is gemaakt en ga zitten. We zijn precies op tijd om Jack van Raamsdonk ons lijflied te horen zingen, met volle borst zingt heel het stadion Met heel mijn hart mee en we zijn er klaar voor.
De wedstrijd begint en Sparta start furieus, aanval na aanval krijgen we te verduren maar ons doel wordt heldhaftig verdedigd door keeper de Ruiter die een week van te voren een riant 5 jarig contract heeft getekend. Trainer Kaiser staat druk te gebaren en te coachen en het elftal pakt de aanwijzingen goed op. We houden de 0-0 tot de rust en gaan een heerlijk broodje bal en lekker pilsje halen bij de catering waar we zoals altijd snel en goed geholpen worden. Snel lopen we met ons pilsje nog in de hand terug naar onze plaats om maar zeker niets te missen.
De 2e helft begint en vanaf het begin zijn de rollen omgedraaid, FC verdedigd strak en geeft niks weg. Dan een aanval van Sparta maar De Seun heeft het door, hij zet een tackle in en verovert de bal, maakt zijn lichaam breed en schermt de bal af voor 2 Spartanen, geeft een Pass aan Kiliç die rustig het veld overkijkt waar hij een snel sprintende Seun naar links ziet schieten, paff, een pass als een liniaal komt bij de Seun die voor op de hem kenmerkende manier soepel langs 3 verdedigers slalomt waardoor hij alleen voor de keeper komt. Vol spanning kijken we toe, gaat de Seun schieten of wat doet hij. Uit het niets komt Quekel dan van rechts en de Seun heeft dit gezien met zijn adelaarsoog en geeft een tikje naar rechts waarna Quekel de bal hard en hoog in het dak van de goal schiet. Doelpunt!!!!!!!!!!!!!!! De hele vliert ontploft, ik spring juichend de Criticus in zijn armen en ga uit mijn dak. GOAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAl schreeuwt de stadion speaker.
Nog 10 minuten, het wordt spannend, nagelbijtend kijk ik om me heen. De Spelverdeler steekt per ongeluk 2 sigaretten aan, Diego kijkt met grote ogen naar het spel, naast me zit Hanzi over zijn leesbrilltje kijkend naar zijn Phone een appje met de tussenstand te sturen naar zijn zoon in Zuid Afrika wat haast niet lukt door de zenuwen. Voor me zitten de Supersub met zijn zoon aandachtig en stil de wedstrijd te bekijken, de Supersub duikt nog dieper in zijn jas rillend een sjekkie rollend. “Hoe lang nog pa?” vraagt Junior Supersub, “5 minuten jonge, nog effe volhouden” zegt zijn vader. Dan hoor ik een knal en kijk naar links, godsamme zegt de Criticus, mijn Pinda zak is geknald terwijl hij vluchtig pinda’s uitdeelt aan Big HH. Dan zijn er 90 minuten gespeeld, de 4e man geeft aan dat er nog 3 minuten bij komen. Ik houd het niet meer uit, schreeuw FC naar voren terwijl de seconden wegtikken. En dan grijpt de scheids naar zijn fluitje, ik hoor 3 korte fluitjes.
En staar naar mijn Phone, het alarm is afgegaan, versuft kijk ik rond me heen, het is 06:30, ik lig in bed en moet opstaan om te gaan werken. Wat nou denk ik, heb ik nou gedroomd of…………….